Griet op de Beeck

Op zoek naar de juiste vragen

Dageraad

Woensdag was inmiddels even door de lockdown een reguliere thuiswerk dag. Het dagritme is wel iets verschoven. Op staan om 5 uur en dan om 6 uur de laptop van mijn werk aan om alvast mijn mail en nieuwtjes te lezen. Mijn moeder woont bij mij en omdat zij niet mobiel is woont zij eigenlijk in mijn woonkamer. Tussen 7.00 uur en 7.30 uur komt dan voor de eerste keer de thuiszorg. Dan wil ik alvast opgestart zijn met mijn werk. Maar om 6.15 uur zat mijn moeder te kokhalzen op de toilet en kreeg ik zelf last van mijn darmen en vroeg mijn laptop om een nieuw wachtwoord. Daar heb ik gelijk gevolg aan geven maar dat mislukte dus en nog een keer overnieuw en overnieuw. Ondertussen ook nog snel de boel opgeruimd want om 9.00 uur kwam mijn huishoudelijke hulp die altijd gelijk naar boven gaat om mijn slaapkamer te doen zodat ik later met mijn laptop kan verkassen. Maar de toon was gezet.

Irritatie

Ja en ik irriteer mij dan aan al het gedoe van mijn moeder en mijn laptop die niet goed werkt en aan mijzelf omdat ik dan inwendig nijdig zit te doen. Uiteindelijk was mijn laptop helemaal vergrendeld en moest ik een digitale sleutel hebben om te ontlokken. Misschien had ik ook wel wat te drastisch op het toetsenbord zitten typen (rammen) want ik zie er wel rustig uit maar van binnen ben ik dat helemaal niet. Gelukkig werk ik in een super fijn team en had ik in de team app al een goede link gekregen naar ons hoofdkantoor. Tegen 11.00 uur ging alles gelukkig weer normaal en zat ik rustig te werken in mijn slaapkamer. De nijdigheid was weer gezakt.

Blijdschap

Ik ben iemand met een vaste dagindeling want ik heb het altijd best wel druk en houdt zaken zo veel mogelijk gescheiden. Dus om 12.00 uur is het lunchtijd net als gewoon op het werk. Kopje soep en weer aan de slag. Ondertussen had ik een aardige kaart gehad van een oude vriend en zijn vrouw met een bemoedigende groet en was ik weer in een positieve mindset. Verder dus weer met werk. Later op de middag kreeg ik van mijn broer een hele leuke foto in de whats app opgestuurd. Zijn vriendin en hij hadden een grote plastic zon om het hoofd dus het waren net twee grote zonnetjes. Ja en zij zijn alle twee al in de 50 en dat vind ik dan toch zo geweldig. Daar werd ik zelf helemaal zonnig van. De middag normaal door kunnen werken en na het afsluiten van mijn laptop heb ik mijn schoenen en sokken aangetrokken om een eindje te wandelen. Het is best lang 9 uur werken. Ik start altijd zo vroeg omdat dan tussen 16.00 uur en 16.30 uur de thuiszorg nog een keer langs komt voor mijn moeder en ik het dan net haal om mijn werk laptop af te sluiten.

Genieten van mooie natuur

Fijn dus gewandeld door onze buurt waar ik ondertussen wel elk tuintje van ken. Alles stond er mooi bij en het was heerlijk weer. Door ons buurtparkje gewandeld en in het eigenlijk saaie park zaten twee schildpadjes in de sloot. Wat ik toch wel apart vind. Door dat de wereld om je heen wel een stuk kleiner is geworden krijg je weer oog voor mooie details en zie je dingen waar je anders snel voorbij stapt en niet naar omkijkt.

Aandacht

Zo heb ik wel elke dag een vast stop moment om 17.00 uur om dan even met mijn moeder naar de televisie te kijken naar ‘Escape to the country’ voor de mooie landschappen, een goed glas witte wijn  en even bij te praten. Want ondanks dat wij veel in dezelfde kamer zitten praten wij beperkt met elkaar en is ieder met zijn ding bezig. Goed om dan de tijd voor elkaar te nemen en ja wij moeten ook nog eten.

Voorpret

Zo was ik in de loop van de middag ook al in een blije stemming gekomen om naar het online interview te kijken met Griet op de Beeck. Bijkomstigheid ook dat het volle maan was. Op de één of andere manier is mijn interesse gewekt in de maan en moet ik altijd even kijken of ik haar zie en lees ik ook de stukjes op ‘Inspirerend leven’ over de maan en de invloed op het leven.

Planning leuke dingen

In mijn leven lopen vaak dingen naast elkaar. Werken, zorgen voor mijn familie, studeren en ook mijn eigen coaching praktijk Dikokee, netwerken en nog wat dingen. Waar heb je dan nog plek voor jezelf? Zorgvuldig plan ik alles in zo ook mijn eigen leuke momenten. In april zou ik allerlei dingen gaan doen waaronder naar het School of Life Festival en naar Rotterdam naar Esther Perel. Maar ook naar een optreden van Fledy Melculy en Urbanus. Helaas komt vaak veel op hetzelfde moment. Door de lock down zijn nu veel dingen online wat ik ook wel best fijn vind. Vooral als mantelzorger waardoor ik soms met een bezwaard hart de deur uit ga en nu geen innerlijk schuldgevoel als ik ga kijken in mijn slaapkamer.

Zo had ik dus vorige week Esther Perel online in mijn slaapkamer en nu woensdag Greet op den Beeck. Het interview van Laurens Knoop met Esther was geweldig en ik had echt het gevoel dat ik i.p.v. naar mijn slaapkamer te gaan naar het theater ging. Mijn zuchtende moeder achter mij latend en ik fijn uit op mijn slaapkamer.

Woensdag na aanvankelijk een vervelend begin dus fijn weer naar mijn slaapkamer. Mijn laptop en schriftje voor mijn aantekeningen op het personenliftje c.q. mijn goederen liftje naar boven. Mijn slaapkamer gordijnen half open gelaten om schuins naar de avondlucht te kijken.

Om 20.00 uur begon het interview wat als ondertitel had ‘Op zoek naar de juiste vragen, ons eigen verhaal’.

Greet op de Beeck

Ik vind Greet een geweldige schrijfster en spreker. Hoe zij schrijft en haar thema’s boeien mij bijzonder. Met name dat dingen in je jeugd een geweldig invloed op je leven hebben en vaak door dik en dun je handelen beïnvloeden. Bij mij is het dus dik zijn maar bij haar is het misbruik waar zij een trilogie over aan het schrijven is. Haar debuutroman ‘Vele hemels boven de zevende’ heb ik een tijdje geleden gelezen. Ik lees mijn boeken niet chronologisch maar als zij mijn pad kruisen. Ik was bijzonder geroerd en heb het einde door mijn tranen gelezen.

Aantekeningen

Tijdens het interview heb ik aantekeningen gemaakt en deze wil ik delen. Het zijn losse flarden en vind je het niets dan hoef je natuurlijk niet verder te lezen maar ben je benieuwd dan zijn hier mijn aantekeningen.

• Wat je leven is. Geen vluchtwegen van drukke dingen doen. Confrontatie met jezelf. Je oude dingen. De wankele grond onder je voeten kan je nu verstevigen. Durven erkennen dat je in een dal zit.
• Kan je iets verliezen wat je nooit hebt gehad? De rol waar je in zit b.v. de zorger.
• Heel goed opletten als je ineens nuttige emoties krijg.
• Goed luisteren naar dingen die niet gezegd worden.
• Therapie is de redding van ons allen.
• Alles wat echt belangrijk is zit in je blinde vlek.
• Is je therapeut echtgezellig dan is het niet goed. Vooral in de eerste fase.
• Robert Frost.
• Je verdriet ernstig nemen.
• Niets ontkennen. Leed. Wel naar de therapeut.
• Hoe gaat het nu werkelijk? Als je alleen onder je dekbed ligt?
• Altijd geneigd zijn alles bij jezelf te leggen.
• Waar zijn we echt blij van geworden. Echt een werkelijk goed gevoel?
• Wat zijn de vragen die je eigenlijk niet het antwoord van wil weten?
• Ruimte te nemen en er durven te staan.
• Op de brug gestaan maar niet gesprongen.
• Eerst ruimte voor mijzelf. Angst om egoïstisch te zijn.
• Even met jezelf te gaan. Echt tot zelfkennis.
• Keuze voor jezelf is een sterk wapen.
• Iets doen waar je goed in ben.
• Waar liggen je eigen krachten?
• Hoe maak je de grond onder je voeten steviger?
• Grondig te analyseren. Wat en wie maakt het dat ik ben wie ik ben?
• Wanneer is een verbinding waarachtig? Volstrekte even waardigheid. Soort eerlijkheid.
• U leven is van U!
• Vast zitten in een patroon.
• Groot punt om je, je op spiritueel en emotioneel vlak te ontwikkelen. Voor het eigen lijf nog moeilijk.
• Heel open voor die dingen waar andere mensen beter van kunnen worden.
• Het meest persoonlijke is het meest universele.
• Speelt heel erg de angst dat het je eigen schuld is.
• Niet de schaamte dragen voor de ander.
• Andrew Solomon. Schrijver over schaamte.
• Jezelf dienstbaar maken. Jezelf vergeten voor de ander.
• Introspectie is belangrijk.
• Echt geloof in dat wat je is overkomen kan herstellen.
• Stoppen met wegkijken.
• Lief zijn voor je angst.
• Wel kijken naar je angst.
• Niet langer in slachtofferschap.
• Durf je zelf te zijn.
• Je bent het waard.

Interview

Het interview was het waard om te volgen. Laurens Knoop de oprichter van the School of Life Amsterdam vind ik een fijne interviewer. Tussendoor was het donker geworden en heeft de volle maan de hele tijd over mijn schouder mee gekeken. Ik had het gevoel dat dit weer een bijzondere ervaring is waar ik zelf van kan leren. In ieder geval om te onthouden als een fijne ervaring die ik in mijn bagage steek. Ja en omdat onthouden niet mijn sterkste punt is heb ik het opgeschreven.

Waarom

Het is een thema uit de positieve psychologie en een oefening die ik toch regelmatig doe om dagelijks of als het te druk is om de paar dag(en) te schrijven en met name de dingen op te schrijven die positief zijn op een dag. Helemaal nuttig als je vervelende ervaringen, emoties of gedachten heb gehad. Dan brengt het positieve je weer in balans.  Het vergroot in ieder geval mijn mentale veerkracht en vind het sowieso heerlijk om te schrijven. Vandaar dat ik deze dag beschreven heb met wisselende emoties en gevoelens.

Annet Ruitenberg